Τα καναρίνια αυτά ως γνωστό παρουσιάζουν στο πτέρωμα τους την μελανίνη υπό μορφή σχεδίων που διαφέρουν μεταξύ τους τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά.
Η μελανίνη σχηματίζεται από την φαιομελανίνη, χρώματος καφέ, που αντιπροσωπεύει την βάση επί της οποίας εναποτίθεται το κεντρικό σχέδιο, κατά μήκος της ράχης του πτερού, πιο σκούρο που αποτελείται από την συμελανίνη χρώματος μαύρου και καφέ.
Η διαφοροποίηση ως προς το σχέδιο είναι αποτέλεσμα των διαφόρων μεταλλάξεων, οι οποίες συνέβησαν κατά καιρούς που επέδρασαν και εις τις δυο κατηγορίες της μελανίνης με αποτέλεσμα τον διαχωρισμό των μελανινικών καναρινιών εις τους εξής τύπους:
α). Μαύρο - καφέ (αρχέγονος τύπος) επ’ αυτού υπήρξαν πολλές μεταλλάξεις.
β). Καφέ παρουσιάστηκε στο τέλος του 17ου αιώνα και άλλαξε ποιοτικά την υπάρχουσα μελανίνη, μετατρέποντας το σχέδιο του αρχέγονου καναρινιού από μαύρο σε καφέ.
γ). Αχάτη παρουσιάστηκε και αυτή τον 17ον αιώνα, και προκάλεσε την ελάττωση και των δυο μορφών της μελανίνης, προκαλώντας μια ποσοτική ελάττωση του κεντρικού σχεδίου καθιστώντας το πιο λεπτό και πολυτεμαχισμένο ; Ονομάσθηκε ο χαρακτήρας αυτός επίσης ως 1ος παράγοντας ελαττώσεως.
δ). Ιζαμπέλα, δεν αντιπροσωπεύει μια καινούργια μετάλλαξη, αλλά τ΄ αποτέλεσμα του συνδυασμού δυο προηγούμενων μεταλλάξεων του καφέ και της αχάτης.
Αυτοί είναι οι 4 βασικοί τύποι των μελανινικών καναρινιών επί των οποίων μετέπειτα ακολούθησαν καινούργιες μεταλλάξεις :
1). Παστέλ (το 1957), ελαττώνει ποιοτικά και ποσοτικά και τις 2 μορφές μελανίνης. Ονομάζεται ο παράγοντας αυτός και 2ος παράγοντας ελαττώσεως.
2). Παστέλ με γκρι οδηγούς στα φτερά.
Είναι μια μετάλλαξη που ασκεί μια ακόμη πιο έντονη δράση σε σχέση με το Παστέλ, εις το κεντρικό τμήμα του πτερώματος ελαττώνει πολύ τις μελανίνες δημιουργώντας μια αίσθηση τελείως διαφορετική ιδιαιτέρως στους οδηγούς.
3). Οπάλ παρουσιάστηκε το 1949 αλλά άρχισε να εξελίσσεται το 1960. Σ’ αυτή ελαττώνεται πάρα πολύ η φαιομελανίνη μα κυρίως αλλάζει η θέση της ευμελανίνης στα πτερά, δημιουργώντας την αίσθηση μιας γαλάζιας ανταύγειας σ΄ αυτά. Ονομάζεται επίσης και 3ος παράγοντας ελαττώσεως.
4). Φαιό, είναι μετάλλαξη που παρουσιάστηκε το 1964.
Αυτή απαγορεύει την κεντρική ευμελανίνη αφήνοντας αναλλοίωτη την φαιομελανίνη , δημιουργώντας ένα τυπικό σχέδιο σαν κράσπεδο και του αποχρωματισμού των ματιών που παρουσιάζονται περισσότερο ή λιγότερο κόκκινα. Ονομάζεται επίσης και 4ος παράγοντας ελαττώσεως.
5). Σατινέ, παρουσιάστηκε το 1970 και θεωρείται μετάλλαξη αλληλόμορφος της Αχάτης. Προκαλεί την μεγίστη ελάττωση στην απαγόρευση της φαιομελανίνης και της μαύρης ευμελανίνης ενώ δεν επηρεάζει την καφέ μελανίνη. Τα μάτια είναι κόκκινα και είναι ο 5ος παράγοντας ελαττώσεως των μελανίνων.
7). Τοπάζιο. Πολύ πρόσφατη μετάλλαξη. Είναι ο 6ος παράγοντα ελαττώσεως και προκαλεί ελάττωση της μαύρης ευμελανίνης ενώ ελαττώνει επίσης την φαιομελανίνη και την καφέ
Πηγή https://www.pesyp.gr/index.php/articles/xromatos/77-melaninika